ΥΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ

 Βρισκόταν διαρκώς υπό το κράτος του φόβου.

Φοβόταν για τον εαυτό της, για τα κοντινά της πρόσωπα, για την υγεία της, για την κοινωνία, για 

τον πλανήτη. Φοβόταν για το παρόν και το μέλλον. Φοβόταν γι αυτά που κατείχε και για όσα 

θάθελε να κατέχει, ενώ, στην ουσία δεν κατείχε τίποτα – τουλάχιστον δια παντός-. Όλα ήταν 

τετελεσμένα και απελπιστικά προσωρινά, με εξαιρετικά περιορισμένη διάρκεια.

 Αυτή πάντως φοβόταν για μια σειρά ατελείωτα πράγματα. Είχε το φόβο της αρρώστειας και 

του θανάτου, αλλά και αυτόν των απλήρωτων λογαριασμών. Φοβόταν τους λιμούς, σεισμούς και 

καταποντισμούς αλλά και αυτόν ακόμα τον ανοιχτό θερμοσίφωνα! Φοβόταν στον ύπνο και στον 

ξύπνιο της, ακόμα και τη σκιά της.

 Κάθε μέρα ξεκινούσε με μια λίστα υποχρεώσεων, που τη δέσμευαν, η κάθε μια με έναν 

διαφορετικό τρόπο. Τα πάντα στη ζωή της είχαν μια ικανή δόση φόβου, που αισθανόταν σαν να 

την αλυσοδένανε. Ο φόβος την κατάτρεχε σαν διωκτική αρχή, αστυνομεύοντας το χρόνο της, τα 

αισθήματά της, τις σκέψεις της. Από τους ανεξάντλητους λογαριασμούς ως τις ανεξάντλητες 

επιθυμίες, η ζωή της ήταν ένα μαρτύριο.

 Περιμένοντας τον ΕΝΦΙΑ να προστεθεί στον φόρο του εισοδήματός της και τους πάγιους

λογαριασμούς της, ένοιωθε βαθύτατα τρομοκρατημένη για το άν θα κατάφερνε και αυτό το μήνα 

να φανεί αντάξια των προσδοκιών της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ, του ΟΤΕ και της COSMOTE, αλλά και 

των αξιολάτρευτων Τραπεζών, με τις ποικίλες δόσεις των δανείων και των πιστωτικών καρτών 

που έκανε χρήση.

 Και σα να μη της φτάνανε όλα αυτά, φοβόταν ακόμα και για το αν και αυτό το μήνα θα φανεί 

αντάξια ως Ελληνίδα για την εμπιστοσύνη που μας δείξανε οι αγορές, οι ξένοι πιστωτικοί οίκοι, η 

Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και το τρυφερό... Δ.Ν.Τ!.

 Προσωπικά, ένοιωθε εθνική δικαίωση που μέχρι σήμερα, δεν πρόδωσε την εμπιστοσύνη της 

κ. Μέρκελ και του κ. Σόϊμπλε, αλλά και όλων αυτών των ... ψυχόπονων κερδοσκοπικών HENDS 

FUNDS, που μας δείξανε τόση κατανόηση, ξαναδανείζοντάς μας τα ...πανωτόκια τους.

 Ζώντας με το φόβο του επόμενου μήνα – Γολγοθά, έλπιζε να νοιώσει και τότε αυτή την 

αξεπέραστη ικανοποίηση να ζεί χρωστώντας και ξεχρεώνοντας !

 Τέλος, φοβόταν μήπως και δεν συγκεντρωθούν οι 180 βουλευτές και δε βγεί Πρόεδρος της 

Δημοκρατίας απ αυτή τη Βουλή και γίνουν εκλογές και δε βγει ξανά στην κυβέρνηση ο Βενιζέλος 

και ο Σαμαράς και τότε τι θ΄απογίνουμε!!

 Αυτό δεν την φόβιζε απλά. Την τρομοκρατούσε κυριολεκτικά,όσο σκεφτόταν τι θα 

απογίνουν οι “ μεταρυθμίσεις” της κυβέρνησης για τους άνεργους, τους εργαζόμενους και τους 

συνταξιούχους, για την υγεία την παιδεία και την οικονομία!!

 Πραγματικά, ο μεγαλύτερος φόβος της ήταν μην κι΄αλλάξουν τα πράγματα!!

 Χ α ι ρ ε τ ί σ μ α τ α 

ΜΠΑΜΠΑΔΗΜΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΕΝΦΙΑ: Το μικρό σπίτι στο σημάδι

<<Υπάρχει μεγάλος πλούτος στα ακίνητα>>, μας είπαν σε μιαν ΔΕΘ. Δεν νιώσαμε την απειλή. Οι 

περισσότεροι, μεγάλο πλούτο δεν είχαμε. Διαμερίσματα υποθηκευμένα σε κόκκινα δάνεια , 

μισοτελειωμένα σπίτια που σωριάζουν πρόστιμα και, πιο συχνά, ότι μάζεψαν οι πατεράδες μας και 

οι μανάδες μας στα χρόνια του σκληρού ξεριζωμού, της μετανάστευσης και της αστικοποίησης, 

στις μυλόπετρες της <<οικονομικής απογείωσης>> ,θεωρώντας ότι έτσι θα ζήσουν τα παιδιά τους 

καλύτερα. Το << κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους>> θα ήταν η ασφάλεια για την ανεργία, η 

προίκα του κοριτσιού, το γεροκόμι των πρεσβύτερων, η υποθήκη για να ανοίξουν τη <<δική τους 

δουλειά>>. Ήταν τα αυθαίρετα στην περιφέρεια των πόλεων, που νύχτα μεγάλωναν, καμαράκι-

καμαράκι, μέχρι να μοιάζουν λίγο σ΄αυτό που είχαν αφήσει πίσω τους και λίγο σ΄ότι έταζε την 

πολυπόθητη <<μικροαστική ενσωμάτωση>>. Ήταν τα μικρά διαμερίσματα της αντιπαροχής, που 

τ΄αγοράζανε <<από τα μπετά>> με γραμμάτια, ελπίζοντας στο πρόσθετο νοίκι για το παιδί που 

σπουδάζει ή για την κακιά ώρα. Ήταν τα μαγαζάκια που ρημάζουν σήμερα, με στοίβα τους 

λογαριασμούς κάτω απο την πόρτα. Και τα πατρογονικά στην επαρχία, σε δέκα μερτικά, όπου 

ζήσαμε και μεγαλώσαμε μαθαίνοντας από τόν παππού , παλιούς τρόπους να ζείς και να παλεύεις με 

το χώμα, αλλιώτικα δέντρα και ζώα και νερά, ντοπιολαλιές και παραμύθια.

 Δυο χρόνια από εκείνη τη ΔΕΘ,το νοίκι είχε εξανεμιστεί από το χαράτσι, πληρώναμε κι από 

πάνω για το σπίτι μας. Πληρώσαμε και τέλη τριών χρόνων που τα΄ χαν κάπου ξεχασμένα και 

φόρους καινούργιους και εισφορές για το” πρωτογενές πλεόνασμα”. Οι πιο καλότυχοι κάναμε 

διακανονισμούς, πήραμε δανεικά από φίλους και δικούς κι απο καμένες κάρτες, με την πικρή 

διαπίστωση ότι το μηνιάτικο δε φτάνει πια για τις δόσεις. Οι πιο κακότυχοι σφίγγουν τα δόντια και 

δεν μιλάνε. Περιμένουν τις κατασχέσεις δίνοντας την, απο πρίν, χαμένη μάχη για το ψωμί, το νερό, 

τα φάρμακα της κάθε μέρας, που δεν έχει αύριο.

 Με τα τελευταία εκκαθαριστικά, περάσαμε στις τάξεις των φοροφυγάδων, χωρίς ελπίδα να 

ξεχρεώσουμε και ότι νομίζαμε δικό μας έγινε εφιάλτης. <<Πεταμένα λεφτά>> μας είπαν. Να 

πουλήσουμε όσο-όσο!.

 Δεν ήταν κακό αστείο ούτε και λάθος κάποιου ατζαμή στο Υπουργείο. Στα συναξάρια του 

νεοφιλελευθερισμού, η υπερφορολόγιση είναι εργαλείο για την απορρύθμιση της αγοράς ακινήτων, 

τη <<δημιουργική καταστροφή>> που θ΄αναδείξει τα νέα μονοπώλια της γής στους κόλπους της 

<<υγιούς επιχειρηματικότητας>>. Για να περάσει φτηνά στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών η μικρή 

ιδιοκτησία, να μη στρεβλώνει την αγορά με χαμηλές αποδόσεις και κανόνες προστασίας. Για να 

ξαναμοιραστεί η τράπουλα ανάμεσα στους <<παίκτες>> που θα παζαρέψουν για ψίχουλα τη 

δημόσια γή και θ΄αυγατίσουν δίχως κόστος τη δική τους ιδιοκτησία, τη μεγάλη.

 Το θέμα είναι να την κάνουν <<παραγωγική>>, σχεδιάζοντας από την αρχή, για το δικό τους 

κέρδος, τους τόπους και τους τρόπους που θα ζούμε.

 Αυτό είναι, στα συναξάρια, το πιό μεγάλο θέμα. Η αύξηση της παραγωγικότητας. Κι αυτό το 

νόημα έχει η επίθεση στην ιδιοκατοίκηση. Να ενισχύσει την <<κινητικότητα της απασχόλησης>>, 

να φτιάξει ανθρώπους ανέστιους, χωρίς αποθέματα, που τρέχουν όπου ο επενδυτής τους κρίνει 

χρήσιμους. Ξεριζωμένους από το χώρο κι από τις σχέσεις που εμπεδώνονται στο χώρο. Ξένους, 

παραδομένους στην ανάγκη, φτηνούς εργάτες και καταναλωτές. Να μη δένονται με τα πράγματα, 

να μην ξέρουν να τα διαβάσουν.

 Η μικροϊδιοκτησία, λένε, παροπλίζει τον κόσμο της δουλειάς, με δόλωμα ενα μικρό μερίδιο 

απ΄όσα έχει στερηθεί. Κι όμως, για τέτοια μικρά μερίδια δόθηκαν οι πιό μεγάλοι αγώνες. Για 

εκείνες τις <<οχτώ ώρες να κάνουμε ότι θέλουμε >>, για την καλοκαιρινή άδεια, για το σχολείο, το 

γιατρό, το πάρκο που δε θα πληρώνουμε. Τα <<ανέφικτα εμπορεύματα>>, όπως η κατοικία, έχουν 

να κάνουν με την ανάγκη για ρίζες, <<τη μεγαλύτερη και πιό απροσδιόριστη ανάγκη της 

ανθρώπινης ψυχής , για ενσώματη συμμετοχή σε κοινότητες που κρατούν ζωντανούς τους 

θησαυρούς του παρελθόντος και τα προεικάσματα του μέλλοντος>>.

 Τα σπίτια που τώρα μας βαραίνουν είναι αυτά που μας έδωσαν ρίζες και κοινωνικούς δεσμούς μέσα απο την αλληλεγγύη των γενεών. Είναι οι μαρτυρίες και το υλικό του πολιτισμού μας, μ΄όλη 

την ευφροσύνη και την οδύνη του. Μας έκαναν πολίτες, χωρίς να σβήσουν τα ίχνη που αφήσαμε 

στο δρόμο από χωριά που περιμένουν σε πόλεις που θυμούνται. Πόλεις και σπίτια με τις ρωγμές 

της καρδιάς μας και την ταπεινότητα της καταγωγής μας, στοιχειωμένα απο αγγίγματα, από 

αφηγήσεις και προμηνύματα, από ζωή που δεν κοστολογείται.

 Η οργή που νοιώθουμε για τη λεηλασία τους δεν είναι αυτή του ματαιωμένου μικροαστού, 

αλλά μιάς κοινωνίας που απειλείται από το ξερίζωμα, την απογύμνωση, τη λησμονιά. Θα πρέπει να 

φοβούνται. <<Δοκιμάστε να γκρεμίσετε ένα κτίριο, οι πέτρες και τα τούβλα δεν θ΄αντισταθούν, η 

μνήμη των ανθρώπων θ΄αντισταθεί που είναι πιο ισχυρή από τις πέτρες>>. 

 Τελικά, μήπως υπάρχει κάτι πιο βαθύ που μας πληγώνει;

 Μήπως ο ΕΝΦΙΑ δεν είναι ένας ακόμη άδικος φόρος που κλονίζει οικονομικά το ήδη 

ρημαγμένο ελληνικό νοικοκυριό; Μήπως δεν πλήττει μονάχα το εισόδημα, όπως διατείνονται όσοι 

αποσκοπούν στη δημιουρία ψευδών εντυπώσεων; Μήπως είναι ένας φόρος αίματος με βαθιά 

ιδεολογική και πολιτισμική διάσταση; Μήπως το δημοσιονομικό όφελος που παπαγαλίζουν 

εγχώριοι κι εξωχώριοι εμπνευστές είναι μόνο η κρούστα του φαινομένου, καθώς βαθιά, 

ανομολόγητη αλλά και ύπουλη επιδίωξή τους είναι να ξεριζωθεί η ταυτότητα, η μνήμη και η 

ιστορική συνέχεια των ανθρώπων; Εκείνων που επιμένουν ακόμη να ανακαλούν με συμπάθεια το 

παρελθόν και τις πηγές του;

 Το σπίτι, κληρονομημένο ή χτισμένο, το ξεχερσωμένο χωράφι, το λιοστάσι και το αμπέλι 

δεν αποτελούν ιδιοκτησίες με μονοδιάστατη σημασία που απλώς, αποφέρουν <<έσοδα>>,άρα 

πρέπει να φορολογηθούν. Δεν είναι οφειλέτες η πλειονότητα των κατόχων τους, ούτε 

δυσανασχετούν γιατί θέλουν να προστατέψουν μονάχα την τσέπη τους. Άνθρωποι συνεπείς στις 

υποχρεώσεις τους είναι οι πιο πολλοί, ζορισμένοι από την ανέχεια και τη στέρηση, που 

κληρονόμησαν ή έχτισαν με πόνο <<δοχεία ζωής>> για τις ανάγκες τους.

 Η <<κληρονομιά>> που πλήττεται με τον ΕΝΦΙΑ είναι η μνήμη και η ψυχή μας εντέλει. 

Και αυτή η ψυχή δεν περιορίζεται ούτε εξισώνεται με τα ντουβάρια. Αυτή την ψυχή θέλει να 

ξεριζώσει ο Φόρος Ακινήτων, να διαρρήξει την συνέχεια και την συνέπεια των ανθρώπων, 

μετατρέποντάς τους σε αμνήμονες πρόσφυγες στον ίδιο τους τον τόπο.

 Θα το καταφέρει άραγε; Ίδωμεν.

 Χ α ι ρ ε τ ί σ μ α τ α 

 ΜΠΑΜΠΑΔΗΜΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ 

 g.babadimas@hotmail.com

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΤΩΝ ΑΔΙΕΞΟΔΩΝ

Αντιπροσωπεία της περιφερειακής μας παράταξης 

«Πελοπόννησος Πρώτα» επισκεφθήκαμε χθες το Δήμαρχο Τρίπολης 

Δημήτρη Παυλή για το ζήτημα της ζοφερής κατάστασης των 

απορριμμάτων στη πόλη και τα χωριά του Δήμου Τρίπολης.

Η σώρευση μέσα αλλά κυρίως έξω από τους κάδους αστικών 

απορριμμάτων, ο ανεξέλεγκτος διασκορπισμός τους, τα στραγγίσματα

στις πλατείες, τους δρόμους και τα πεζοδρόμια, οι ανυπόφορες οσμές από

τη σήψη, αλλά και η ακόμη μια χωματερή στην Αγία Τριάδα, απειλούν

την υγεία μας και οπωσδήποτε δηλητηριάζουν την καθημερινότητά μας.

Επισημάναμε στο Δήμαρχο ότι είναι επιτακτική η άμεση 

απομάκρυνση των απορριμμάτων από τους δρόμους και τις πλατείες του 

Δήμου.

Παράλληλα τον ενημερώσαμε ότι στο επόμενο Περιφερειακό 

Συμβούλιο που θα γίνει στις 20 Οκτώβρη 2014, ώρα 4 μ.μ., στο οποίο 

τον καλέσαμε να μετάσχει, θα συζητηθούν αφενός η από 29.9.2014 

επερώτηση των περιφερειακών συμβούλων της παράταξής μας για τη 

διαχείριση των απορριμμάτων και αφετέρου μετά από συλλογή των 

απαραίτητων γι΄αυτό υπογραφών από συμβούλους παρατάξεων της 

μειοψηφίας το θέμα: «πορεία του διαγωνισμού της διαχείρισης των 

απορριμμάτων στην Πελοπόννησο. Αντιμετώπιση έκτακτων 

καταστάσεων που έχουν δημιουργηθεί σε αρκετές περιοχές της 

Πελοποννήσου» 

Η παραπάνω κατάσταση είναι αποτέλεσμα σκοπιμοτήτων και 

πολιτικών που ασκήθηκαν μέχρι σήμερα στον τόπο μας και παράλληλα 

αναδεικνύει τα αδιέξοδα της σχεδιαζόμενης δήθεν λύσης Τατούλη-ΣΔΙΤ-

ΤΕΡΝΑ, που έχουμε κατ΄ επανάληψη καταγγείλει και η οποία αν τελικά
πραγματοποιηθεί θα έχει βαρύ τίμημα στο περιβάλλον και στους πολίτες,

ενώ αγνοεί προκλητικά τη μέχρι τότε περίοδο. 

Η παράταξή μας και γενικότερα οι αυτοδιοικητικές κινήσεις του 

χώρου μας εδώ και πολλά χρόνια επιμέναμε ότι η λύση στη διαχείριση 

των αστικών απορριμμάτων είναι η ολοκληρωμένη εναλλακτική 

διαχείρισή τους που περιλαμβάνει περιβαλλοντική ενημέρωση-

ευαισθητοποίηση των πολιτών, πρόληψη - μείωση απορριμμάτων, 

διαλογή στην πηγή, επαναχρησιμοποίηση - ανάκτηση υλικών, 

λιπασματοποίηση - κομποστοποίηση και υγειονομική ταφή των 

υπολειμμάτων σε Χώρο Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων, των 

οποίων η ποσότητα και ο βαθμός επικινδυνότητας θα βαίνουν 

συνεχώς μειούμενα. 

Σήμερα μετά την οδυνηρή αποτυχία των προσωρινών επί 

προσωρινών δήθεν λύσεων με κατασπατάληση χρημάτων σε 

δεματοποιητές που σκουριάζουν, σε υψηλά κόμιστρα μεταφοράς 

κ.λ.π. και το κυριότερο με βαρύ περιβαλλοντικό αποτύπωμα στο 

παρόν και το μέλλον μας, είναι απαίτηση της κοινωνίας και

επιβεβλημένη η πρωτοβουλία του Δήμου Τρίπολης να αποστεί από 

το σχεδιασμό-φάντασμα και να προχωρήσει στην άμεση υλοποίηση 

σχεδίου ολοκληρωμένης εναλλακτικής διαχείρισης με τα πιο πάνω 

στοιχεία, ώστε να ακυρωθεί στην πράξη η ολέθρια επιλογή Τατούλη-

ΣΔΙΤ-ΤΕΡΝΑ.

 Τρίπολη 14-10-2014 

 Περιφερειακή Παράταξη

«Πελοπόννησος Πρώτα»

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ "ΑΛΛΟΥ ΔΡΟΜΟΥ"

Το Σάββατο 11-10-2014 θα γίνει η προγραμματισμένη συνάντηση των μελών της Δημοτικής Κίνησης,  στην Βιβλιοθήκη Λεωνιδίου στις 7 μ.μ.

Θα γίνει ενημέρωση για την μέχρι τώρα δραστηριότητα του Δημοτικού Συμβουλίου,  από τον εκλεγμένο δημοτικό σύμβουλο της Κίνησής μας,  Γιώργο Ψαρολόγο.

ΚΡΑΤΟΣ – ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ: “ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΣΧΕΣΗΣ”

Σε λιγότερο από τρεις μήνες τελειώνει η σχέση κράτους – ασφαλιστικού 

συστήματος, όπως τη γνώρισαν γενεές επί γενεών σ΄αυτή τη χώρα. Σύμφωνα 

με το επικαιροποιημένο Μνημόνιο, από την 1η Γενάρη του 2015, όλα τα 

ασφαλιστικά ταμεία θα παρέχουν συντάξεις ανάλογα με τις ασφαλιστικές 

εισφορές που εισπράτουν.

Αυτό σημαίνει πως: Η συνεισφορά του κράτους μειώνεται δραστικά και 

σταθεροποιείται οριστικά σε ένα συγκεκριμένο και ιστορικά χαμηλό επίπεδο.

Το “κενό” που αφήνει η μειωμένη κρατική χρηματοδότηση υποτίθεται πως 

θα πρέπει να καλυφθεί με την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, έτσι ώστε 

να μην υπάρχουν νέες περικοπές στις συντάξεις.

Ωστόσο, πως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, όταν η ανεργία δεν υπάρχει 

περίπτωση να πέσει κάτω από το 20% τα επόμενα πέντε χρόνια (από 27,5% 

που βρίσκεται σήμερα), όταν τα ληξιπρόθεσμα χρέη των εργοδοτών στα ταμεία 

αγγίζουν τα 15 δις ευρώ (65% των ετήσιων δαπανών για συντάξεις), όταν οι 

απώλειες από την αδήλωτη εργασία υπολογίζονται σε τουλάχιστον 5 δις ευρώ 

ανά έτος κι όταν αυξάνεται ραγδαία ο αριθμός των συνταξιούχων; 

Συνεπώς δεν βρισκόμαστε μπροστά σε άλλο ένα κύκλο περικοπών στις 

συντάξεις, σαν και εκείνο που γνωρίσαμε την περίοδο 2010-2014, ο οποίος 

κορυφώθηκε με την κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης την 1/1/2013. 

Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα κύκλο διαρκών περικοπών των 

συντάξεων, ο οποίος νωρίτερα ή αργότερα θα φέρει τη μέση σύνταξη 

στα 360 ευρώ περίπου, ανεξάρτητα από το σημείο εκκίνησης της κάθε 

μιας.

Αυτή η σύνταξη θα λέγεται “ελάχιστη εγγυημένη από το κράτος” και δεν 

θα δίνεται από το κράτος, αλλά θα είναι αντικείμενο κρατικής εγγύησης. 

Δηλαδή το κράτος θα συμπληρώνει όσα χρήματα λείπουν από τα ταμεία για να 

δίνουν αυτή τη σύνταξη. Το κάτι παραπάνω στη βασική σύνταξη θα εξαρτάται 

από τον ασφαλιστικό, δηλαδή εργασιακό βίο του κάθε εργαζόμενου...

Η τρόικα “καίγεται” να οργανώσει τη νέα επίθεση στο ασφαλιστικό-

συνταξιοδοτικό σύστημα της χώρας, καθώς έχει στα χέρια της στοιχεία από το 

Υπουργείο Εργασίας, σύμφωνα με τα οποία το κράτος έχει δώσει στη 

δεκαπενταετία 2001-2014 σχεδόν 200δις ευρώ στα ασφαλιστικά ταμεία της 

χώρας.

Αυτό σημαίνει, κατά τους ίδιους, πως τα 2/3 του δημόσιου χρέους της 

Ελλάδας οφείλονται στην κρατική επιχορήγηση των ταμείων. Λένε δηλαδή ότι 

το κράτος, μην μπορώντας να πληρώσει τις συντάξεις, δημιούργησε ελλείματα 

στον προϋπολογισμό του, τα οποία καλύπτονταν ολοένα και περισσότερο με 

εξωτερικό δανεισμό, εκτινάσσοντας τελικά το δημόσιο χρέος.

Πράγματι ένα μεγάλο μέρος του δανεισμού κατευθυνόταν στην 

αποπληρωμή συντάξεων.Ωστόσο, για τα ελλείματα δεν φταίνε βασικά οι υψηλές δαπάνες 

για τις συντάξεις, αλλά τα χαμηλά φορολογικά έσοδα που διαχρονικά 

προέκυψαν από την ιδιότυπη φορολογική ασυλία της μεταπρατικής 

ελληνικής μεγαλοαστικής και μεσοαστικής τάξης, τις μίζες και τις 

απίστευτες υπερτιμολογίσεις των δημοσίων έργων...Και βέβαια η 

διαχρονική λεηλασία των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων για 

την εκάστοτε “ανάπτυξη”, με αποκορύφωμα το τελευταίο “κούρεμα” 

του Βενιζέλου (P.S.I.)

Από το 2010 όμως που ξεκίνησε η εφαρμογή της μνημονιακής 

πολιτικής, οι συντάξεις τσακίστηκαν.

Αντίθετα τα φορολογικά έσοδα έπεσαν ακόμα περισσότερο-παρά την 

άγρια φορομπηξία-λόγω της ύφεσης, την οποία προκάλεσαν ακριβώς αυτές οι 

περικοπές δαπανών, αλλά και η πολιτική αβεβαιότητα που έφερε η χρεοκοπία 

του ελληνικού καπιταλισμού και οι αλλεπάληλες αποτυχημένες απόπειρες 

“διάσωσης” του. Εξάλλου, ενώ ο λαός στέναζε από τις περικοπές (2009-11), οι 

μεγαλοαστοί έβγαζαν ανενόχλητοι δεκάδες δις ευρώ καταθέσεις από την Ελλάδα 

στο εξωτερικό, υπό το φόβο της επιστροφής στην δραχμή και οι τράπεζες κάθε 

άλλο παρά στρίμωχναν τους μεγαλο-οφειλέτες τους...

Άρα, καμιά λύση δεν μπορεί να δοθεί στο ασφαλιστικό-

συνταξιοδοτικό πρόβλημα της χώρας με τη διασφάλιση της δημόσιας 

υγείας και της αξιοπρέπειας των μάχιμων και απόμαχων της δουλειάς, 

αν δεν υπάρξει άμεσα διαγραφή ολόκληρου του κρατικού χρέους, μέσω 

του οποίου αντλείται χωρίς τέλος κάθε ρανίδα αίματος αυτής της 

κοινωνίας.

 Χαιρετίσματα 

ΜΠΑΜΠΑΔΗΜΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ "ΑΛΛΟΥ ΔΡΟΜΟΥ"

Η προγραμματισμένη συνάντηση των μελών της Δημοτικής Κίνησης γιά τις 4.10.14 μετατίθεται γιά το επόμενο Σάββατο 11.10.14 στις 7μ.μ. , λόγω υποχρεώσεων μελών μας από τον Τυρό.

Θα ακολουθήσει νέα ενημέρωση γιά το σημείο της συνάντησης και τα θέματα της συζήτησης.

Έτσι για πληροφόρηση, περισυλλογή ...

Η «γυμνή» αλήθεια για την Ελλάδα σε μία στάση λεωφορείου στο Λονδίνο.

Μέσα σε 13 γραμμές ο απολογισμός της κρίσης σε ανεργία, μισθούς, 

οικονομία

Το γύρο του κόσμου κάνει νέα φωτογραφία που εμφανίστηκε σε στάση 

λεωφορείων στο Λονδίνου, που αναφέρει μέσα σε 13 γραμμές αριθμών την 

τραγική κατάσταση που επικρατεί στην οικονομία της Ελλάδος.

Οι εμπνευστές της "διαφήμισης" δεν έχουν γίνει γνωστοί, αλλά προφανώς 

ανήκουν στους ευρωσκεπτικιστές της Βρετανίας, οι οποίοι θέλουν να δείξουν 

τι συμβαίνει σε μία χώρα που συμμετέχει στην Ευρωζώνη.

Ειδικότερα, αναφέρεται:

1) 1 εκατ. έχασαν την δουλειά τους

2) 30% των επιχειρήσεων έκλεισαν

3) 38% μείωση μισθών

4) 45% μείωση συντάξεων

5) 25% μείωση του ΑΕΠ

6) 30% μείωση του οικογενειακού εισοδήματος

7) 42,8% αύξηση της παιδικής θνησιμότητας

8) 190,5% αύξηση της ανεργίας

9) 272,7% αύξηση του δείκτη κατάθλιψης

10) 35,5% αύξηση του δημόσιου χρέους

11) 84,3% μείωση της κατασκευαστικής δραστηριότητας

12) 98,2% αύξηση του δείκτη φτώχειας

13) 2 αυτοκτονίες κάθε μέρα

Αυτή είναι η Ελλάδα το 2014...

«Υπάρχουν και όρια! Δεν πουλάμε, κύριοι...»

Δεν πρόλαβαν να καθήσουν στα γραφεία τους οι νεοκλεγμένοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες, και έλαβαν απευθείας εντολές από αυτούς που θεωρούν ότι είναι αφεντικά σ' αυτή τη χώρα. Η περίφημη "Ελληνογερμανική Συμμαχία" μετά τις αβρότητες, συνέδρια και τραπεζώματα των αιρετών της Τ.Α. προχωρά στο κυρίως θέμα : γράψτε τι έχετε, γιά να δούμε τι μπορούμε, και τι μας ενδιαφέρει να πάρουμε.

Ξέχασαν όμως μιά μικρή λεπτομέρεια. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν είναι κεντρική εξουσία. Είναι κοντά στους πολίτες, νιώθει τα καθημερινά προβλήματα, αισθάνεται έντονα την κοινωνική πίεση. Ιδιαίτερα μετά τις πρόσφατες τοπικές εκλογές με αυξημένη την παρουσία των αριστερών δυνάμεων, μάλλον δεν θα τους βγουν οι υπολογισμοί τους. Ελπίζουμε να επαληθευτεί το ότι "λογάριασαν χωρίς τον ξενοδόχο". 

Γι' αυτό χρειάζεται πρώτα απ' όλα ενημέρωση και επαγρύπνηση.

Παραθέτουμε σχετική δήλωση 

Δήλωση του Κ. Πουλάκη, μέλους της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ και υπεύθυνου Αυτοδιοίκησης 

για το ερωτηματολόγιο του κ. Φούχτελ

Με αφορμή το ερωτηματολόγιο που απέστειλε η «Ελληνογερμανική Συνέλευση» στους νέους Δημάρχους και Περιφερειάρχες για την «απογραφή» των χαρακτηριστικών και των υποδομών των ελληνικών ΟΤΑ, ο Κώστας Πουλάκης, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ, υπεύθυνος για την Αυτοδιοίκηση δήλωσε τα εξής:

“Εδώ και καιρό, οι αυτοδιοικητικές δυνάμεις της Αριστεράς κατήγγειλαν την προσπάθεια προώθησης μεγάλων ιδιωτικών γερμανικών συμφερόντων, που καλύπτονταν πίσω από φιέστες δήθεν ελληνογερμανικής φιλίας και ανέδειξαν το ρόλο του εκπροσώπου της γερμανίδας καγκελαρίου, Α. Μέρκελ, κ. Γ. Φούχτελ, στην κατεύθυνση αυτή.

Ωστόσο, η τελευταία πρωτοβουλία της κατ' ευφημισμόν, «Ελληνογερμανικής Συμμαχίας», ξεπερνά κάθε όριο. Πριν καλά-καλά στεγνώσει το μελάνι στο πρακτικό της ορκωμοσίας τους, οι νέοι Δήμαρχοι και Περιφερειάρχες έλαβαν ένα ερωτηματολόγιο από τον κ. Φούχτελ που ούτε λίγο ούτε πολύ τους ζητά μία πλήρη απογραφή για τα πάντα: Για τα γεωμορφολογικά, πληθυσμιακά, κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά της περιοχής, τις υποδομές, την πολιτιστική δραστηριότητα και – βέβαια – τα απορρίμματα του Δήμου.

Τη στιγμή που ο εντεταλμένος της κ. Μέρκελ αναζητά, και μάλιστα με τόσο απροκάλυπτο τρόπο, νέους επικερδείς χώρους για “μπίζνες” για τα γερμανικά συμφέροντα, αναρωτιέται κανείς τι κάνει η ελληνική κυβέρνηση. Ο κ. Υπουργός Εσωτερικών πρέπει να απαντήσει :

Πότε και με ποιο δικαίωμα εκχώρησε στον κ. Φούχτελ την αρμοδιότητα να παρακολουθεί τα προβλήματα και τις αναπτυξιακές προοπτικές των ελληνικών Δήμων και Περιφερειών;

Κι αλήθεια, πώς τοποθετούνται πάνω σε αυτή την πρωτοβουλία – που αποκαλύπτει το πραγματικό περιεχόμενο της “φιλίας” του κ. Φούχτελ και προσβάλλει βαθύτατα την ελληνική Αυτοδιοίκηση και την αυτονομία της – οι δήθεν «ανεξάρτητοι» και υπέρμαχοι της «ακομμάτιστης Αυτοδιοίκησης» Δήμαρχοι και Περιφερειάρχες;

Μόνο ένα πράγμα μπορούμε να σχολιάσουμε: Υπάρχουν και όρια!

Και τα όρια αυτά θα τα βρείτε μπροστά σας, πρώτα και κύρια από τους πολίτες και τους αιρετούς Δημάρχους και Περιφερειάρχες της Αριστεράς – και, ελπίζουμε, από το σύνολο των αιρετών – που θα υπερασπιστούν με κάθε τρόπο το δημόσιο χαρακτήρα των δημοτικών και περιφερειακών υπηρεσιών, τις υποδομές και τα κοινωνικά αγαθά της περιοχής τους

Δεν πουλάμε, κύριοι…

ΔΗΜΟΣΙΟ - ”ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ” - ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

Μέχρι τα τέλη του χρόνου πρέπει να απολυθούν τουλάχιστον 6.500 εργαζόμενοι, για να συμπληρωθεί ο αριθμός των 15.000 απολύσεων που έχει συμφωνηθεί με την τρόικα από τους Σαμαρά-Βενιζέλο-Κουβέλη. Από που θα συμπληρωθεί αυτός ο τεράστιος αριθμός απολύσεων, δεδομένου ότι οι μαζικές απολύσεις της ΕΡΤ και των γιατρών του ΕΟΠΥΥ έχουν ήδη γίνει (πάνω από 5.000 άτομα); Από τους λεγόμενους “επίορκους” μήπως; Αυτό το παραμυθάκι έχει πλέον τελειώσει. Καμιά τρακοσαριά διώχτηκαν μέσα από ποινικό-διοικητικές διαδικασίες μέχρι τώρα. Θέλετε να διωχτούν άλλοι τόσοι; Οι υπόλοιποι 6.000+ από που θα βρεθούν;

Η κυβέρνηση έχει βάλει στόχο να διώξει από το δημόσιο τους εργαζόμενους κατηγορίας ΥΕ (Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης, δηλαδή με απολυτήριο δημοτικού ή τριτάξιου γυμνασίου). Σύμφωνα με την κυρίαρχη άποψη, το δημόσιο είναι χώρος μόνο για τους “σπουδαγμενους”, ενώ οι εργάτες δεν έχουν θέση. Οι εργασίες στις οποίες απασχολούνται πρέπει να περάσουν σε εργολάβους και οι εργάτες να γίνουν δούλοι σ' αυτούς, χωρίς να έχουν το μισθολογικό και ασφαλιστικό καθεστώς που έχουν σήμερα. Στόχος είναι να γυρίσουμε σε ένα εργασιακό καθεστώς χειρότερο από αυτό που ίσχυε όταν οι εργάτες στο δημόσιο ήταν στη συντριπτική τους πλειοψηφία συμβασιούχοι.

Που θα βρεθεί αυτή η μεγάλη μάζα ΥΕ, εργατών δηλαδή, στο δημόσιο; Θα βρεθεί στους ΟΤΑ. Εκεί υπάρχουν εργάτες καθαριότητας, κηπουροί, υδραυλικοί, οικοδόμοι και άλλες ειδικότητες εργατών. Αυτοί είναι ο στόχος και όποιος λέει το αντίθετο λέει ψέματα.

Ήδη, στο Υπουργείο Εσωτερικών δουλεύουν εντατικά πάνω στη λίστα των Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου των ΟΤΑ. Πρόκειται για τις δημοτικές επιχειρήσεις και τις ανώνυμες εταιρίες των ΟΤΑ, οι οποίες-σύμφωνα με το νόμο του Καλλικράτη, που ψηφίστηκε το 2010-θα πρέπει να βάλουν λουκέτο, αν συμπληρωθούν τρία χρόνια ζημιογόνων χρήσεων. Και βέβαια, δεν μπορούν να είναι κερδοφόρες επιχειρήσεις που ασχολούνται με κοινωνικό έργο, ακόμη και αν αυτό είναι στον τομέα του πολιτισμού.

Θα μπει μπροστά, λοιπόν, και σύντομα μάλιστα, μια φάμπρικα συγχωνεύσεων και καταργήσεων τέτοιων εταιριών, που θα έχει ως αποτέλεσμα χιλιάδες απολύσεις. Στη συνέχεια θα έρθει η ώρα της καθαριότητας που την προορίζουν για τους εργολάβους (σίγουρη δουλειά και εξασφαλισμένο κέρδος). Την τύχη των καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών θα έχουν, δυστυχώς, και οι εργάτες καθαριότητας και άλλοι εργάτες που απασχολούνται στους ΟΤΑ. Εκτός εάν...

ΜΠΑΜΠΑΔΗΜΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

g.babadimas@hotmail.com