της Μαρίας Θεοδωράκη
Στις δημοτικές εκλογές και ιδιαίτερα στους μικρότερους δήμους, είχαμε συνηθίσει μέχρι σήμερα το κριτήριο επιλογής του υποψήφιου δήμαρχου, στον οποίο θα δίναμε την ψήφο μας, να μην είναι και τόσο πολιτικό. Επιχειρήματα όπως «εντάξει το κόμμα του κατέστρεψε τη χώρα, αλλά ο ίδιος είναι καλός άνθρωπος» ή «δεν με ενδιαφέρει η πολιτική του τοποθέτηση, εγώ τον ξέρω από μικρό παιδί», ή ακόμα και «με έχει εξυπηρετήσει προσωπικά και του έχω υποχρέωση», καθόριζαν τις περισσότερες φορές την πορεία της ψήφου μας.
Ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή της οικονομικής κρίσης, που δεν ήλθε από τον ουρανό, αλλά από συγκεκριμένες πολιτικές που εφαρμόστηκαν από τα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα, οι απαιτήσεις από μία δημοτική αρχή, που πραγματικά θέλει να προσφέρει είναι εντελώς διαφορετικές, από εκείνες που ξέραμε μέχρι σήμερα.
Όσο κι αν κάποιοι υποστηρίζουν πως η οικονομική κρίση που μας επέβαλαν δεν έχει θίξει ακόμη την περιφέρεια, είναι πλέον γνωστό σε όλους πως εδώ στο δήμο Νότιας Κυνουρίας, ότι δίπλα μας υπάρχουν οικογένειες που τα βγάζουν πολύ δύσκολα πέρα, αφού τα μεροκάματα γίνονται όλο και πιο σπάνια, και πολλές φορές το μόνο σταθερό σημείο είναι η σύνταξη των γερόντων, που ίσα ίσα καλύπτει τα προς το ζην. Όσο για τους νέους; Αποτελεί εξαίρεση ότι κάποιος νέος έπιασε δουλειά ακόμη και με τον μισθό πείνας των 400 ευρώ.
Πώς θα έπρεπε ένας μικρός δήμος να χειριστεί το τεράστιο αυτό πρόβλημα των δημοτών του; Το πρώτο και βασικό είναι να τους αγκαλιάσει, καταγράφοντας τις ανάγκες κάθε οικογένειας. Αυτή τη στιγμή γνωρίζει κανένας πόσα νέα παιδιά στο δήμο μας, για παράδειγμα είναι άνεργα, τι σπουδές ή ικανότητες έχουν και πόσα από αυτά βολοδέρνουν στην Αθήνα για ένα μεροκάματο; Ή μήπως θεωρεί κάποιος ότι με 5-10 μεροκάματα στο δήμο λύνεται το πρόβλημα της ανεργίας; Μάλλον μόνο το πρόβλημα της υπόσχεσης για τη στήριξη κάποιου δημάρχου μπορεί να λυθεί έτσι.
Τι θα έπρεπε να γίνει; Το πιο απλό. Ένα γραφείο στήριξης της απασχόλησης, και μάλιστα στελεχωμένο όχι με ακριβοπληρωμένους συμβούλους, αλλά με εθελοντικές θέσεις εργασίας. Γυναικεία επιχειρηματικότητα, μικρομεσαίες επιχειρήσεις, καινοτομία, επιδοτήσεις για την πρόσληψη νέων, στήριξη νέων αγροτών, πρωτοποριακές καλλιέργειες, καλλιτεχνικά εργαστήρια είναι μερικοί από τους τομείς που χρηματοδοτήθηκαν από το ΕΣΠΑ και τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Δεν θα έπρεπε να έχουν ενημερωθεί γι αυτούς οι δημότες που θα μπορούσαν να τους αξιοποιήσουν;
Ε, λοιπόν οι περισσότερες δημοτικές αρχές, μεταξύ των οποίων και της Νότιας Κυνουρίας δεν ασχολήθηκαν καθόλου με αυτόν τον τομέα. Στο μεγαλύτερο μέρος η δραστηριότητά τους διοχετεύτηκε στους γνωστούς τομείς των ακριβοπληρωμένων μελετών, με ιδιαίτερη …συμπάθεια σε ορισμένους μελετητές, στον κατακερματισμό και τις αναθέσεις έργων, χωρίς την παραμικρή έρευνα αγοράς, και πάλι με προσωπικά κριτήρια του δημάρχου και τη διαχείριση των οικονομικών του δήμου προς όφελος ορισμένων.
Και κάτι ακόμη. Γιατί βασικούς τομείς που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας όπως η κοινωνική πολιτική, ο πολιτισμός και η δημιουργία, η προστασία των καταναλωτών, η προστασία του περιβάλλοντος , η υγειονομική περίθαλψη και η χλωρίδα και η πανίδα στα τριάμισι χρόνια που διοίκησαν το δήμο αρκετές δημοτικές αρχές μεταξύ των οποίων και η δική μας τα αγνόησαν εντελώς; Αξίζει να σημειώσουμε ότι στους τομείς αυτούς η δημοτική αρχή Νότιας Κυνουρίας υλοποίησε μόνο από ένα έργο;
Την απάντηση σε όλα αυτά καλείστε να δώσετε εσείς και μάλιστα την Κυριακή στην κάλπη.